De voorbije twee decennia maakten onbemande luchtvaartuigsystemen (unmanned aerial systems, UAS’en), meer gekend als ‘drones’, integraal deel uit van gewapende conflicten. In verschillende van deze conflicten, zoals dat in Nagorno-Karabach of de recente Russische invasie van Oekraïne, zouden UAS’en een grote invloed hebben gehad op de ontwikkelingen op het strijdtoneel. Maar klopt dit wel? En zo ja, wat zijn de gevolgen voor de Belgische Defensie? In deze paper worden eerst conflicten uit het verleden en het heden alsook anti-oproeroperaties bestudeerd om na te gaan hoe UAS’en in verschillende omstandigheden op het slagveld presteren. Ten tweede wordt de wereldwijde capaciteit geëvalueerd, waaruit de snelle en grootschalige proliferatie van geavanceerde UAS’en blijkt. De Belgische UAS capaciteit wordt ook aangekaart, met een specifieke focus op de manier waarop de verschillende militaire componenten UAS’en inzetten en de grootste uitdagingen die Defensie verhinderen haar capaciteit verder te ontwikkelen. Ten derde komen enkele belangrijke beperkingen van UAS’en aan bod, met name hoe ver de anti UAS technologie staat, de aspecten rond de publieke en militaire perceptie en, ten slotte, de wetgeving. Aan het einde van deze analyse worden enkele aanbevelingen voor Defensie geformuleerd. De UAS technologie evolueert snel en België kan deze potentiële dreiging enkel het hoofd bieden door zijn technologische voorsprong te behouden en snel te reageren op nieuwe ontwikkelingen en hiaten in dit domein.
Focus Paper 46 downloaden(Alleen beschikbaar in het Engels)
Onderzoekslijnen: Defensie-capaciteiten en –technologieën; Dreigingen, uitdagingen en strategische respons; Eurazië; België
Source photo: BE Defence
Focus Paper 46
Can unmanned aerial systems be a
“game changer” in modern warfare?
Effects and efficacy of unmanned aerial
warfare in armed conflicts