De ontwikkelingen die zich hebben voltrokken gedurende de afgelopen maand van oorlog hebben Rusland ertoe gedwongen flink van zijn pad af te wijken en zijn spectrum aan mogelijkheden voor zijn “speciale militaire operatie” [sic] in Oekraïne in te perken. Oekraïne is niet bezweken. Kiev, Charkov of Marioepol zijn niet in enkele dagen tijd gevallen en het Russische leger boekt ongetwijfeld minder snel vooruitgang dan sommigen in Moskou, onder wie allicht president Poetin zelf, hadden verwacht. In deze “blitzkrieg”, die ondertussen geëvolueerd is tot een uitputtingsoorlog vol hinderlagen, bevindt Rusland zich weliswaar nog steeds in een sterke positie in termen van man- en vuurkracht, maar het staat buiten kijf dat de materiële, menselijke, economische en politieke kosten van zijn halve “successen” veel hoger liggen dan het Kremlin had ingecalculeerd.
Op dit scharnierpunt in het conflict, op het moment dat de Russische krijgsmacht haar doelstellingen in Oekraïne lijkt bij te stellen, stelt deze studie voor om op basis van de volgende drie fundamentele kwesties enkele hypotheses uit te testen over mogelijke scenario’s voor de verdere ontwikkeling van het conflict: de problematiek rond escalatie/de-escalatie en de temporaliteit van de oorlog, het territoriale vraagstuk en de kwestie rond de integriteit van Oekraïne en, ten slotte, de nexus “militaire machtsevenwicht/diplomatieke onderhandelingen”, die vragen oproept over een mogelijke onderhandelde uitweg uit deze vijandelijkheden. Ook al is grote voorzichtigheid geboden vanwege de permanente oorlogsmist en de snelle evolutie van de conflictsituatie op het terrein, deze uitdagingen zijn van zodanig belang dat we ook oog moeten hebben voor de verschillende perspectieven die langzaamaan vorm krijgen.
(Alleen beschikbaar in het Frans)
Onderzoekslijnen: Europa ; Eurazië
Source photo: Ministry of Defense of Ukraine on Flickr
Focus Paper 43
« Cinquante nuances d’Ukraine 2022 »
Perspectives
après plus d’un mois de guerre